Бүлэг 46.Яармаг худалдаа хотоос таван милийн зайтай байрлах агаад Роберт асар том өнгө өнгийн агаарын бөмбөлгийг олж харвал тэд тал дугуй солонго аятай газарт хэвтэцгээнэ. Бөмбөлөгийн зангуу нь хүнд ачаанд бэхлээтэй, багийнхан халуун агаараар дүүргэж ажилтай завгүй харагдав. Тэдний дэргэд бөмбөлгийг чирэх гэсэн уралдааны машинууд зогсон дотор нь жолооч, ажиглагчид нь суужээ.
Роберт тэдний ахлагч бололтой нэгэн эрд дөхөн очоод,
-Уралдаанд бэлтгэж байна уу? гэж асуув.
-Тийм ээ. Урьд өмнө агаарын бембөлгөөр нисч байсан уу? гэж мань эр асуухад нь,
-Үгүй дээ гэлээ.
Сюзан тэр хоёр Комо нуурын дээгүүр нисэхэд Роберт дүүжин сагсыг усанд хүргэх гэж бөмбөлгийг доош буулгаж байлаа. "Бид живчих вий!" гэж Сюзан хашгирч Роберт "Үгүй, живэхгүй!" гээд инээд алдан шуудайтай байсан элсээ доош шидвэл бөмбөлөг дээш хөөрчээ.
Сюзан инээд алдан түүнийг тэврээд ...
***
-Та туршаад үзэхгүй юу. Сайхан спорт шүү гэж өнөө эр зөвлөв.
-Тэгье, та нар хаашаа нисэх вэ?
-Югослав руу. Дорнын сайхан салхинд хэдхэн минут ниснэ. Агаар сэрүүн байхад өглөө эрт нисэх дээр байдаг юм.
-Тийм үү! гэж Роберт асуугаад Югославын зуны өдөр түүний санаанд гэнэт орж ирлээ. "Бидэнд дөрвөн хүнийг нууцаар хил давуулах хэрэгтэй байна, захирагч аа. Агаар сэрүүсэхийг хүлээх хэрэгтэй. Агаарын бөмбөлөг хүйтэн агаартай үед дөрвөн хүнийг, халуун үед хоёр хүнийг л дааж чадна".
Багийнхан агаараар дүүргэж дуусаад дэнлүү асаан агаарыг нь халааж эхэллээ. Хажуу бөөрөөрөө хэвтэж байсан бөмбөлөг дээш хөөрөн сагс нь газарт зоогдсон мэт үлджээ.
-Би очиж үзвэл татгалзахгүй биз! гэж Роберт асуулаа.
-Тэг тэг, харин битгий саад болоорой.
-За заа гээд Роберт халуун агаараар дүүргэсэн улбар шар бөмбөлөг тийш очлоо. Бөмбөлөгийг уяагаар ачаанд бэхэлжээ.
Багийнхан өөр хоорондоо ярилцан завгүй, түүний ойр хавьд нь өөр хэн ч байсангүй.
Роберт сагс руу үсрэн орвол асар том бөмбөлөг тэнгэрийг бүхэлд нь халхпах мэт санагдав. Тэгээд багаж хэрэгслийг нь харвал өндөр хэмжигч, газрын зураг бөмбөлгийн температур хэмжигч, хөөрөх хурд хэмжигч багажтай хайрцаг гээд бүгд бүрэн байв. Роберт хайрцагнаас хутга гарган зангууны олсыг тасдвал хэдэн секундын дараа бөмбөлөг дээш хөөрөх нь тэр.
-Хөөе! Юу болж байна аа? Намайг эндээс аваач ээ! гэж Роберт хашгирав.
Роберттой ярьж байсан эр дээш хөөрч байгаа бөмбөлгийг харан гайхсандаа амаа ангайн зогслоо.
-Битгий сандраарай! Наана чинь өндөр хэмжигч байгаа шүү, тохируулагч ачааг хэрэглэн, мянган фунтын өндөр бариарай. Югославт тантай уулзья. Та намайг сонсож байна уу?
-Сонсож байна.
Бөмбөлөг дээш хөөрөн хөөрсөөр Робертыг Эльба арлаас өөр зүгт баруун зүг рүү авч явлаа. Гэвч энэ нь түүнийг түгшүүлсэнгүй, янз бүрийн өндөрт салхины чиг өөр өөр байлаа.
Түүний араас дахиж бөмбөлөг хараахан хөөрөөгүй байсан ч машин нэг бөмбөлөгийг чирч байхыг Роберт ажив. Тэр ачааг гарган хаявал өндөр хэмжигч 600 фут. . . 700. . . 900. . . 1200 -г заалаа.
1500 футын өндөрт салхи намдан бөмбөлөг огт хөдөлгөөнгүй зогслоо. Роберт ачааг авч хаялан салхины чиглэлийг дагаж эхлэв.
2000 футын өндөрт салхины чиг өөрчлөгдөн бөмбөлөг хэсэг зуур эргэлдсэнээ алгуурхан баруун зүгийг чиглэлээ.
Робертоос тэртээ дор бусад бөмбөлөгүүд зүүн тийш Югославыг чиглэн явцгааж байв. Нам гүм оргин, зөвхөн салхины зөөлөн сэрчигнээн сонсогдоно.
"Ямар нам гүм юм бэ, Роберт, бид үүлэн дээр хөвж явах шиг. Бид хоёулаа үүрд энд үлдэхсэн гэж хүсэж байна гээд Сюзан түүний цээжинд наалдан,
-Чи урьд өмнө агаарын бөмбөлөгт загас наадуулж үзсэн үү? Алив, үзээд алдая хэмээн гиншигнэв.
Тэр: "Дэлхий дээр агаарын бөмбөлгт загас наадуулсан цорын ганц хүмүүс бид гэж мөрийцөхөд бэлэн байна" хэмээн хэлсэн санагдана.
Роберт Пиррены тэнгисийн дээгүүр баруун хойд зүгрүү Тосканы эргийг чиглэн явж, тэртээ дор эргээс алсад дугираг арлууд, түүний зэргэлдээ сунан тогтсон хамгийн том Эльба арал харагдана.
"Наполеон энд цөллөгт байсан. Цэлмэг өдөр өөрийн төрсөн хайртай Корсикийн арлаа харж чадах учраас тэр магадгүй энэ арлыг сонгосон байж болох юм. Наполеон цөллөгөнд байхдаа хэрхэн зугтаж Франц орохыг л зөвхөн бодож байжээ. Надад ч гэсэн тийм байдал тулгараад байна. Наполеонд түүнийг аврах Сюзан, "Алкион" хөлөг хоёр байгаагүй нь үнэн. .
Тэртээ алсад гурван мянган футын өндөртэй Монте- Капанне уул гэнэт үзэгдэв. Роберт бөмбөлгийн орой дахь таглааг нээх олсноос татан дулаан агаарыг гаргавал бөмбөлөг доошилж эхлэв. Доогуур нь асга хад, байшин нь ягаарч, саглагар ургамал нь ногоорон, ягаан-ногооноор алаглах Эльба арал цэлийнэ. Арлыг цагаан элсэн шарлагын газар хүрээлжээ.
Роберт анхаарал татахгүйн тулд бөмбөлгийг хотоос алс уулын бэлд буулгалаа. Ингээд түүний буусан газраас холгүй зам руу гарч замын машин тосон хүлээв.
-Та намайг хот руу хүргэж өгөхгүй биз? гэж Роберт дэргэд нь ирж зогссон жолоочоос асуув.
Жолооч эр ная орчим настай нүүр дүүрэн үрчлээс тогтсон хүн байлаа.
-Дөнгөж сая агаарын бөмбөлөг явж байсан гэж тангараглахад бэлэн байна. Та түүнийг харав уу, ноёнтоон?
-Үгүй гэж Роберт хариулав.
-Энд анх удаа ирж байгаа юм уу?
-Би Рим орох зам зууртаа орж явна гэвэл жолооч толгой дохин,
-Би нэг удаа Рим орсон гэв.
Үлдсэн замын турш тэд үг дуугүй явцгаав. Эльбагийн төв хот Портферрайд ирмэгц Роберт зогсохыг гуйгаад буулаа.
-Амжилт хүсье гэж жолооч америк аялгатай англиар хэллээ.
"Тэнгэр минь, калифорнчууд энд хүртэл явж байх гэж" гэж Роберт бодов.
Тэрээр гэр бүл голдуу жуулчдаар дүүрэн хотын төв гудамж Гарибальдиар явахад, цаг урагш ахихгүй зогссон мэт санагдана. Энд юу ч өөрчлөгдсөнгүй. "Би Сюзаныг алдсан, дэлхийн тал улсын засгийн газар намайг алахаар завдаж байгаагаас бусад бүх юм хэвээр байх ажээ".
Мань эр бэлэг дурсгалын дэлгүүрээс дуран худалдаж аваад Бүх боомт зогсоол сайн харагдах "Стелла Маринер" рестораны сүүдрэвч дээр суулаа. Сэжигтэй машин, цагдаагийн хөлөг онгоц, ер нь цагдаа ер үзэгдсэнгүй. Магадгүй тэд түүнийг эх газар дээр үлдсэн гэж бодсоор байгаа байх. "Алкиона" руу очиж ядах юмгүй, одоо түүний ирэхийг хүлээх л үлджээ.
Тэр ширээний ард нутгийн хийсэн амтат цагаан дарс шимэн цаашдын алхмаа бодон суулаа. Дарвуулт онгоц түүнийг Марселийн эрэг орчимд хүргэж өгвөл тэр найз Ли По нь туслаж Париж орж чадна.
Хачин тохиолдлоор Ли По хужаатай Роберт танилцсныг одоо хүртэл "Чамайг хужаануудтай сүлбээтэй болсон гэж би сонссон" гэж Сезарын хэлснийг санаж байв.
Ли По урьд нэгэн удаа Робертын амийг аварсан, хятадын эртний зарилгаар түүнийхээ хариуцлагыг хүлээж дахин туслана гэдэгт итгэлтэй байв. Түүний хувьд энэ нь нэр төрийн хэрэг ажээ.
Пи По бол хятад улсын аюулаас хамгаалах яаманд сөрөг тагнуулын албанд ажилладаг. Хэдэн жилийн өмнө Хятадад нутгийн тэрсүүд үзэлтнийг нууцаар хил гаргах гэж явахад нь Робертыг баривчилан Бээжингийн чанга дэглэмтэй шоронд хориход Ли По тагнуул хүний ёсоор ажиллан Робертыг зугтаалгаж чаджээ.
Хятадын хил дээр салах ёс гүйцэтгэж байхдаа Роберт,
-Чи амьд дээрээ энэ ажлаа орхи, Ли. Чамайг үргэлж аз дайрахгүй гэж хэлжээ.
Ли По хариуд нь инээн,
-Надад амьд мэнд гарах асар их авьяас бий гэж хэлж байсан.
Жилийн дараа Ли Пог Париж дахь Хятадын элчинд ажиллуулахаар томилжээ.
Роберт түүнтэй холбоо барих эхний алхам хийх цаг болжээ гэж үзэв. Тэр ресторанаас гаран Эльбагаар гарч явах олон арван том жижиг завь бүхий зогсоол руу явлаа.
Роберт хүчирхэг хөдөлгүүртэй "Донци" моторт завиа зүлгэн зогсох нэгэн эрийн дэргэд очлоо.
-Дажгүй завь байна шүү гэж Роберт хэлэхэд сайхь эр толгой дохин,
- Баярлалаа гэв.
-Би хөлсөөр авч, боомт хавиур зугаалж болох уу? гэвэл мань эр ажлаа зогсоон Робертыг анхааралтай харлаа.
-Болох л юм. Та завь жолоодож чадах уу?
-Чадна, надад бас "Донци" бий л дээ гэвэл танихгүй эр сайшаан толгой дохиж,
-Та хаанаас ирсэн бэ? гэв.
-Ореганаас.
-Цагт 400 франк төлөх нь дээ гэхэд нь Роберт инээн,
-Бололгүй яах вэ гэлээ.
-Мэдээж барьцаа төлнө.
-Тэр мэдээж.
-Завь бэлэн, яг одоо авах уу?
-Үгүй, одоохондоо ажилтай байна. Маргааш өглөө л болох байх.
-Хэдэн цагт ?
-Би танд хэлнээ гээд Роберт завины эзэнд мөнгө төлөөд,
-Барьцааны хугас нь, маргааш уулзацгаая гэлээ.
Роберт "Алкиона" хөлөг боомтод орж ирвэл бүх хөлөг онгоцнууд орсон гарсанаа зогссон зогсоолоо бүртгүүлэхээсээ эхлээд бүхий ёс журмыг гүйцэтгэх нь тэдэнд аюултай. Роберт хөлөгт аюул учруулахгүй байх бүхий л арга хэмжээг авахыг хүсч
өөрөө тэнгист тэднийг тосон уулзахаар шийдлээ.
***
Аюулгүй албаны холбооны төвд хурандаа Сезар, Жонсон хоёр залгагчаас,
-"Алкиона" хөлөгтэй хэн нэгэн холбоо бариагүй юу? гэж асуув.
-Хэн ч яриагүй, танд илтгэсэн ярианаас хойш хэн ч яриагүй.
-Анхааралтай мөрд гэж Сезар хэлээд эргэн хурандаа Жонсонд санаа зоволтгүй, захирагч Беллам "Алкиона"-ын тавцан дээр гармагц, бид нэн даруй мэдэх болно гэлээ.
-Би түүнийг тийшээ хүрэхээс нь өмнө барих хэрэгтэй гэж бодох юм.
-Хурандаа Сезар, Италийн газрын зурэг дээр Палиндр нэртэй газар алга, бид эндүүрсэн шиг байна гэж оператор хэллээ.
-Яагаад?
-Энэ газрын нэр биш, харин үг шиг байна.
-Юу?
-Тийм ээ, эрхэм ээ. Палиндр гэдэг нь зүүнээс баруун, баруунаас зүүн тийш нь уншихад утга нэгтэй байдаг үг байж болох юм. Бид компьютерт тийм үгсийг цуглуулж байна гээд Сезарт үгсийн жагсаалт өгөв. Хоёр хурандаа жагсаалтыг анхааралтай үзлээ.
-Энэ ч нэг их ач холбогдолгүй юм шиг байна гэж Сезар хэлэв.
-Ямар ч байсан тус болноо, эрхэм ээ? Тэд ямар нэг нууц үг хэрэглэсэн нь ойлгомжтой. Наполеон: "Би Эльбаг харахгүй байсан ч чадна" гэсэн үгийг хэрэглэж байсан юм.
Сезар, хурандаа Жонсон хоёр ширтэлцэж,
-Эльба! Тэнгэр минь! Тэнд байх нь!
Хорь дахь өдөр. Франц. ЭльбаӨглөө эрт тэнгэрийн хаяанаа харагдсан бяцхан цэг улам бүр томрон томорсоор байлаа.
Роберт дурангаар энэ цэг нь "Алкионо" хөлөг болохыг нь танилаа. Эндүүрэх ёсгүй, ийм дарвуулт хөлөг ховор доо.
Роберт хөлсөөр авахаар тохирсон моторт завь зогсоо наран шарлагын зүг яаравчлав.
-Өглөөний мэнд.
Завины эзэн өндийн Робертыг хараад,
-Өглөөний мэнд, ноёнтоон. Та завь авахаар ирэв үү?
-Тэглээ.
-Та хэдий хугацаагаар авах вэ?
-Ганц хоёр цагаас хэтрэхгүй гээд Роберт мөнгөө төлөөд завинд суув.
-Завийг минь битгий эвдээрэй дээ.
-Санаа зоволтгүй, эвдэхгүй гэж Роберт хариулав.
Эзэн аргамжааг мултлахад завь их далайд шумбан "Алкиона" -гийн зүг тэмүүлэн давхилаа. Дарвуулт онгоц хүртэл ердөө л арван минут заржээ. Тэрээр ойртон очоод хөлгийн тавцан дээр Сюзан, Монте Бэнкс хоёр байхыг олж харав. Түүн рүү гар даллан дохих Сюзаны царайд түгшүүр илэрч байв. Роберт хөлгийн тавцанд аргамжихаар татлага олсны үзүүрийг усан цэрэгт шидлээ.
-Завийг тань хөлгийн тавцан дээр гаргах уу, эрхэм ээ? гэж усан цэрэг асуулаа.
-Үгүй, хэрэггүй. "Эзэн нь амархан олог"
Роберт шатаар өгсөн тавцан дээр гарлаа. Сюзан "Алкиона" -гийн тухай нэгэн удаа ярихад, энэ нь сэтгэлд нь ургаж нүдээрээ үзсэн мэт болж байжээ. Хөлгийн урт- нь 280 фут, зочдод найман ижил өрөө, багийн арван зургаан хүний өрөө гээд эзэмшигчийн тансаг хэрэглээг илтгэнэ. Хөлөг бас зураг урлангийн өрөө, зоогийн танхим, усан бассейнтэй ажээ.
Дарвуулт хөлгийг 1250 морины хүчтэй дизель хөдөлгүүр хөдөлгөн, эрэгтэй холбоо барих зургаан ширхэг туслах хөлөгтэй ажээ. Хөлгийн дотоод заслыг италийн гайхамшигт Луижи Стурчио бүтээжээ. Энэ нь хөвөгч ордон гэмээр.
-Чамайг энд ирсэнд баяртай байна гэж Сюзан хэллээ.
Робертод Сюзан нэг л биш, таагүй байгаа эсвэл унтууцаад байгаа юм шиг санагдах авч тэрээр үнэхээрийн үзэсгэлэнтэй харагдсанд Робертын урмыг хугалжээ. "Чөтгөр ав, би түүнийг аз жаргалгүй, цонхигор царайтай байна гэж бодоо юу? "
-Та нарт гүнээ талархаж байгааг минь мэдээсэй гэж хүсэж байна гэвэл Монте мөрөө хавчин,
-Тус болсондоо баяртай байна. Та одоо ямар төлөвлөгөөтэй байна?
-Та гэдрэг эргэн Марсель орооч гэж хүсмээр байна. Намайг эрэг дөхүүлээд буулгачих, тэгээд. . .
Тэдэн рүү цардсан цагаан дүрэмт хувцастай, тавиад насны, бадируун, нямбай зассан сахалтай нэгэн эр дөхөн ирлээ.
-Энэ ахмад Симпсон, харин энэ. . . гээд Монте Робертыг харан хэлэхийг нь хүлээлээ.
-Смит. Том Смит.
-Ахмад аа, бид Марсель орно гэж Монтег хэлбэл,
-Бид Эльба орохгүй гэж үү?
-Үгүй.
-Мэдлээ гэх ахмадын дуунд гайхсан шинж илрэв. Роберт эргэн тойронд харвал бүгд хэвийн байлаа.
-Дотогш орцгооё гэж Монте урьлаа.
Зочдын танхимд орон гурвуул тухлан суусны дараа Монте,
-Юу болсныг та бидэнд хэлж болох уу?
-Ойлгож байна, гэхдээ юу ч тайлбарлаж чадахгүй. Та нар энэ тухай аль болох бага мэдвэл дээр. Би ямар ч буруугүй л гэж хэлж чадах байна. Би улс төрийн тоглоомын золиос болж, миний араас ангуучилж байна. Тэд намайг олох л юм бол ална.
Сюзан, Монте хоёр харц солилцов.
-Тэдэнд надыг "Алкиона"-тай холбон үзэх үндэслэл байхгүй. Өөр аргаар аврагдах боломж гармагц, би эндээс даруй явах болно, надад итгээрэй, Монте.
Роберт мөрдөн илрүүлж амь үрэгдсэн бүх хүмүүсийн тухай бодоод, Сюзанд ямар нэг юм тохиолдохыг тэрээр яавч тэсвэрлэхгүй. Тэрээр цовоо дуугарахыг хичээн,
-Өөрсдийн аюулгүй байдлыг умартан, надыг хөлөг дээрээ авчирсанд би баяртай байна гэв.
-Тийм ээ, үнэн шүү гэж Монте хариулав.
Хөлөг алгуур эргэн баруун тийш чиглэн хөдөллөө.
-Намайг өршөөгөөрэй, ахмадтай уулзах хэрэг байна.
Хооллох зуур тэд дор бүрнээ таагүй, агаар нь хүртэл хүнддэж байгааг Роберт ойлгож байлаа. Энэ бүхэн түүний ирснээс болоо юу? Эсвэл өөр шалтгаан байна уу? Тэдний дунд ямар нэг юм болоо юу? "Эндээс аль болох хурдан зайлах тусмаа сайнсан" гэж Роберт бодлоо .
Ахмад Симпсоны орж ирэхэд тэд танхимд сууж хоолны даруулга ууж суув.
-Бид Марсельд хэдийд очих вэ? гэж Роберт асуув.
-Цаг агаар муудчихгүй бол маргааш үд дундад хүрнэ.
Ахмад Симпсоны бүдүүлэг гэмээр хүйтэн хөндий аашлах нь Робертыг жихүүцүүлнэ. "Магадгүй, сайн ахмад байх. Тэгэхгүй бол Монте хөлөгтөө ажиллуулахгүй биз. Сюзан хөлөгтөө бүхнээс илүү зохижээ".
Орой болмогц Монте цагаа хараад Сюзанд,
-Унтах болжээ, хайрт минь гэв.
Сюзан Робертыг харан,
-Тэгье гээд тэд бүгд бослоо
-Өрөөнд чинь өмсөх юм бий. Бид тантай хамт байх болно гэж Монте хэллээ.
-Танд баярлалаа.
-Тавтай нойрсоорой, Роберт.
-Тавтай нойрсоорой Сюзан.
Роберт хайртай хүүхэн нь түүний өрсөлдөгчтэй унтахаар явж буйг харан хоцорлоо. "Өрсөлдөгчтэй юу? Би хэнийг хуурч байгаа юм бэ, чөтгөр ав гэж? Тэр хожиж, би хожигдсон".
Роберт орондоо хэвтээд түүнээс хэдхэн футын зайд, хананы цаана энэ ертөнц дээр хамгийн хайртай бүсгүй нь байгаа. Тэрээр Сюзан хэзээ ч унтлагын хувцас өмсдөггүй чармай нүцгэн хэвтэж байгааг санамагц аймшигтай тачаал сэргэхийг мэдрэв. "Мань эр түүнтэй загас наадуулж байгаа ч юм уу, эсвэл тэр ганцаараа. . . Сюзан түүн тухай, аз жаргалтай амьдралаа бодож байгаа болов уу? Үгүй ч байж магад. За яахав, удахгүй тэрээр бүсгүйн амьдралаас үүрд арилан ангижирч дахин хэзээ ч харахгүй байж магад"
Тэрээр үүр цайхын өмнөхөн дугхийлээ.
Аюулгүй албаны холбооны төв "Алкиона" хөлгийг радараар хайн мөшгөж байв. Хурандаа Сезар Жонсон руу эргэн,
-Эльба арал дээр түүнийг барьж чадахгүй нь тун харамсалтай байна, гэвч тэр бидний хараанд байгаа! Бид "Алкиона"- гаас мэдээлэл ирэхийг хүлээн, онгоц бэлдчихээд байгаа гэлээ.
Хорин нэг дэх өдөр.Роберт өглөө эртлэн хөлгийн тавцан дээр гаран эргэн тойрон тайван цэлэлзэх тэнгисийг харлаа.
Ахмад Симпсон түүнд дөхөн ирэв.
-Өглөөний мэнд, цаг агаар сайхан байх нь ээ, ноён Смит ээ гэв.
-Тийм байна.
-Бид Марсельд гурван цагт очно. Бид тэнд хэр удах вэ?
-Мэдэхгүй, харан байж больё гэж Роберт хэлэв.
-Ойлгомжтой эрхэм ээ.
Роберт ахмадын араас харав "Энэ ямар учиртай хүн бэ".
Тэрээр онгоцны хитэг рүү очин тэнгэрийн хаяаг харлаа. Юу ч үзэгдэхгүй гэлээ, ямар ч гэсэн. . . Зөн совин нь түүний амийг нэг бус удаа аварсан тул Роберт өөрийн совиндоо итгэх хэрэгтэй юм гэдгийг хэдийнэ ойлгожээ.
Энд нэг л биш байлаа.
Алсад тэнгэрийн хаяанд италийн цэргийн "Стромболи" онгоц "Алкиона" хөлөг рүү гэтэн айсуй.
Сюзан өглөөний цайнд ирэхдээ царай нь цонхийн царай алдсан харагдав.
-Сайхан унтав уу, хонгор минь гэж Монтег асуухад,
-Гайхалтай гэж Сюзан хариулав.
"Тэгэхээр тэд тусдаа өрөөнд унтдаг байх нь ээ!" хэмээн учрыг магадлаад тайлбарлашгүй баяр хөөр илрэхийг мэдэрлээ. Сюзан тэр хоёр үргэлж хамт унтаж, эхнэр нь нүцгэн сайхан гоо биеэрээ түүнд наалдан тэвэрдэг байж билээ.
"Бурхан минь, энэ тухай бодохоо болих хэрэгтэй"
Хөлгийн баруун талаар Марселын загас агнуурын завь хөвж явах үзэгдэв.
-Өглөөний хоолонд шинэ загас авах уу гэж Сюзан асуухад эрчүүд толгой дохилоо.
-Тэгье гэлээ.
Хөлөг загасчны завинд тулж очив.
-Бид Марсельд хэзээ очих вэ? гэж Роберт Симпсоны өмнүүр өнгөрөхдөө асуулаа.
-Хоёр цагийн дараа очно, ноён Смит. Марсель их сонин боомт. Та тэнд очиж үзсэн үү?
-Үзсээн, Марсель сонин боомт доо гэж Роберт хариулав.
Аюулаас хамгаалах албаны холбооны төвд хоёр хурандаа "Алкиона"-гаас ирсэн цахилгааны уншиж сууна. Түүнд ердөө "Боллоо" гэсэн үг л байлаа.
-"Алкиона" хаа байна? гэж хурандаа Сезар асуув.
-Марселээс хоёр цагийн зайд, боомт руу ирж явна.
-"Стромболи" -д нэн даруй хөлгийг барь гэсэн тушаал өг.
Гучин минутын дараа италийн цэргийн онгоц "Алкиона" хөлөг дээр ирлээ. Сюзан, Монте хоёр тавцан дээр зогсож ойртон яваа цэргийн онгоцыг ажиглаж зогсов.
Онгоцноос чанга яригчаар,
-Хөөе, "Алкиона"! Онгоцоо зогсоо. Бид хөлгийг шалгах хэрэгтэй байна! гэх дуу хадлаа.
Сюзан Монте хоёр бие биенээ харж, ахмад Симпсон тэдэн рүү ирлээ.
-Ноён Бэнкс. . .
-Би сонссоон. Тэдний хэлснийг хий. Хөлгийг зогсоо!
-Мэдлээ, эрхэм ээ.
Минутын дараа хөдөлгүүрийн дуу замхарч, хөлөг тогтон зогслоо. Сюзан нөхөртэйгээ зэвсэглэсэн далайчид завин дээр буухыг харав.
Арван минутын дараа гэхэд тэд шатаар "Алкиона" дээр гарч ирэв.
-Тух алдуулсанд өршөөгөөрэй, ноён Бэнкс. Италийн засгийн газарт танай хөлөг дээр гэмт хэрэгтэн нуугдаж байна гэж сэжиглэсэн юм гэж далайчдыг ахлан захирагч дэслэгч хэллээ.
Сюзан далайчид хэрхэн тавцангаар гүйлдэх өрөөг үзэхээр доош гүйлдэхийг харж зогсов.
-Юу ч бүү ярь.
-Гэвч. . .
-Ганц ч үг бүү дуугар.
Тэд тавцан дээр дуугүй зогсоцгоон нэгжлэг хийхийг харж зогсоно.
Хагас цагийн дараа далайчин цэргүүд тавцан дээр цуглан,
-Тэр энд алга; захирагч аа гэж тэдний нэг нь илтгэв.
-Үнэн үү?
-Чин үнэн, эрхэм ээ. Хөлөг дээр зорчигч алга, бид багийн хүн бүрийн биеийн байцаалтыг шалгасан.
Захирагч хэсэг зуур тэвдэв. Тэдний дарга нар сүрхий эндүүрчээ. Тэр Монтө, Сюзан, ахмад Симпсон руу эргэн,
-Уучлал эрье, та бүгдийг дэмий сандаргасандаа тун их харамсаж байна. Бид явлаа гээд явахаар эргэвэл,
-Захирагч аа...
-За?
-Та нарын эрж байгаа хүн хагас цагийн өмнө загасчны завиар явсан. Та нар түүнийг төвөггүй барих болно.
Таван минутын дараа "Стромболи" хар хурдаараа Марселийг чиглэв. Олон орон захирагч Роберт Белламийг эрж хайж байхад өөрөө түүнийг барих болсондоо дэслэгч өөрөөрөө бахархан явав.
"Энэ миний дэвшихэд сайнаар нөлөөлнө" гэж тэр боджээ.
Онгоцны бүхээгээс нисэгчийн дуу гарч,
-Захирагч аа, нааш ирээч гэхэд нь захирагч бүхээгт годхийн орж ирлээ.
-Хар даа, эрхэм ээ!
Тэнгэрийн хаяагаар дүүрэн марселийн загас агнуурын хэдэн зуун ижилхэн завьнууд боомт тийш хөвж явав. Өвсөн дундаас зүү олохтой адил тэдний алинд нь захирагч Беллам байгааг тааж мздэхийн аргагүй ажээ.